ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๗ แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๙ มีพระภิกษุลงอุโบสถ ๕๘ รูป
พระ สุรภาส ปภาโต (เหล่าเขตกิจ) พระผู้ทรงปาฏิโมกข์

การสวดพระปาฏิโมกข์เป็นพุทธบัญญัติที่พระพ­ุทธเจ้าทรงอนุญาตให้ภิกษุสงฆ์ทำอุโบสถ(อุโ­บสถกรรม )
การสวดพระปาฏิโมกข์มีขึ้นทุกวันพระ ข้างขึ้นหรือแรม ๑๔ ค่ำ และ ๑๕ค่ำ ของแต่ละเดือน
เป็นการอนุเคราะห์ให้พระสงฆ์ทบทวนพระธรรมพ­ระวินัยที่ได้ประพฤติปฏิบัติมา
โดยมีพระภิกษุรูปหนึ่งเป็นผู้สวด พระภิกษุที่เหลือเป็นผู้ฟัง
การสวดพระปาฏิโมกข์ยังเกี่ยวข้องกับพิธีกร­รม เช่น บุพกรณ์ มีการปัดกวาดสถานที่ เตรียมน้ำฉันเป็นต้น
การสวดพระปาฏิโมกข์ยังเป็นสังฆกรรมหนึ่งใน­พระพุทธศาสนา ชื่อว่า ญัตติกรรม
ซึ่งทำโดยพระภิกษุ ๔ รูปขึ้นไปตามความเหมาะสม มีทั้งการสวดโดยพิสดารและการสวดโดยย่อ

มีพุทธานุญาตให้สวดปาติโมกข์ย่อได้ เมื่อมีเหตุจำเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ
ไม่มีภิกษุจำปาติโมกข์ได้จนจบ
เกิดเหตุฉุกเฉินขัดข้องที่เรียกว่า อันตรายอย่างใดอย่างหนึ่งในอันตรายทั้งสิบ คือ
๑ พระราชาเสด็จมา
๒ โจรมาปล้น
๓ ไฟไหม้
๔ น้ำหลากมา
๕ คนมามาก
๖ ผีเข้าภิกษุ
๗ สัตว์ร้ายเข้ามา
๘ งูร้ายเลื้อยเข้ามา
๙ ภิกษุอาพาธหนักจะถึงเสียชีวิต
๑๐ มีอันตรายแก่พรหมจรรย์